Απ’ την Υπαρξιακή Ανταρσία στην Κοινωνική Επανάσταση

Kείμενο του Πολύκαρπου Γεωργιάδη. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα δρόμου Άπατρις.

Φύλλο 21 Απρίλης 2013

Ι . «Μόνο συλλογική ύπαρξη υπάρχει, μόνο κοινωνική ύπαρξη υπάρχει. Είναι γελοίο να υποστηρίζει κανείς ότι η Κόλαση είναι οι Άλλοι. Οι άλλοι, όπως και η ίδια η πραγματικότητα, μπορεί να είναι πηγή εμποδίων, αλλά είναι επίσης και πηγή δυνατοτήτων»  Κορνήλιος Καστοριάδης

«Πραγματικός πλούτος είναι η ανάπτυξη της κοινωνικής ατομικότητας»
Καρλ Μαρξ

Η υπαρξιακή ανταρσία, το εξεγερτικό βίωμα "εδώ και τώρα", είναι αναμφίβολα ένα σημαντικό κομμάτι του συνολικού αντιεξουσιαστικού επαναστατικού προτάγματος και δεν πρέπει να το υποτιμούμε: επανασυνδέει το οραματικό στοιχείο της κοινωνικής επανάστασης με την παρούσα πρακτική δραστηριότητα μέσα στις υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις και δεν εξορίζει την πράξη (ως ενότητα θεωρίας – δράσης) σε ένα μέλλον σκοτεινό και ακαθόριστο. Δεν περιμένουμε μια όμορφη Μεγάλη Νύχτα να βρέξει επανάσταση εξ’ ουρανού, ενεργοποιούμε το δυναμικό μας σήμερα, εδώ και όχι στον ακαθόριστο χρόνο των "ώριμων αντικειμενικών συνθηκών", που -μεταφυσικώ τω τρόπω- διαχωρίζονται απ’ τον υποκειμενικό παράγοντα. Άλλωστε, στην υπάρχουσα ιστορική στιγμή, οι αντικειμενικές συνθήκες είναι υπερ-ώριμες, σε αντίθεση με την ισχνή συνείδηση του υποκειμενικού παράγοντα. Και ο ύπουλος ρόλος της κατατονικής Αριστεράς, μαζί με τη δική μας ανεπάρκεια, έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο για τη σημερινή αντίφαση: ο μεν ταξικός πόλεμος οξυμένος, το δε επαναστατικό κίνημα ισχνό.

Κάλεσμα για την Προοπτική Δημιουργίας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης

Πανελλαδικό Κάλεσμα για την Προοπτική Δημιουργίας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης από τις συλλογικότητες Καθοδόν, Κύκλος της Φωτιάς, Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση και Αντίπνοια.

Σύντροφοι/ισσες

    Τέσσερις αναρχικές πολιτικές ομάδες της Αθήνας, μετά από αρκετούς μήνες ζυμώσεων και σύνθεσης, συστήσαμε μια πρωτοβουλία στην προοπτική έναρξης της διαδικασίας για τη συγκρότηση μιας πανελλαδικής αναρχικής πολιτικής οργάνωσης.
 
    Γνωρίζοντας ότι κινούμαστε σε αχαρτογράφητες περιοχές, από τη δεκαετία του 80 (για τα δεδομένα του ελληνικού αναρχικού “χώρου”) επιλέξαμε ουσιαστικά να ακολουθήσουμε μια διαδικασία που θα εξασφάλιζε, στη βάση της πραγματικότητας σήμερα και των ιδιαίτερων συνθηκών, μια σειρά προαπαιτούμενων:
1. Να διασαφηνίσουμε τη γενικόλογη επιθυμία για "οργάνωση" σε μία σκιαγράφηση έστω, του πως θα θέλαμε, θα έπρεπε και θα μπορούσε να υλοποιηθεί μια τέτοια οργάνωση.
2. Να ορίσουμε μια διαδικασία "βημάτων". Τι θα έπρεπε να γίνει πρώτο, τι δεύτερο και τι να ακολουθήσει, εξασφαλίζοντας από τη μια τα οφέλη ενός ζωντανού κινηματικού διαλόγου και των δρόμων που αυτός μπορεί και πρέπει να ανοίξει και αποφεύγοντας από την άλλη την αναποτελεσματική πρακτική του "να ρίξουμε την ιδέα" γενικά και αόριστα.
3. Δίνοντας σε αυτό το στάδιο μεγαλύτερη σημασία στον προσδιορισμό μιας κοινής πολιτικής βάσης (αντί για παράδειγμα να επικεντρώσουμε σε ζητήματα δομής ή στρατηγικής ενός μελλοντικού σχήματος) θελήσαμε να ορίσουμε και το ελάχιστο αναγκαίο πεδίο πολιτικών συμφωνιών ανάμεσα στις τέσσερις ομάδες που θα τους επέτρεπε την από κοινού συμμετοχή σε ένα τέτοιο κάλεσμα. Που θα τους επέτρεπε το αυτονόητο, δηλαδή να δουν τον εαυτό τους ως πιθανό συμμέτοχο σε ένα τέτοιο μελλοντικό εγχείρημα... Που θα επέτρεπε εντέλει και στην πρωτοβουλία να βασιστεί σε αμιγώς πολιτικά κριτήρια για τον σχηματισμό αυτής της πιθανής μελλοντικής πολιτικής κοινότητας.

    Ο τρόπος που επιλέξαμε για την εκκίνηση αυτής της διαδρομής, καταρχάς εσωτερικής μεταξύ των ομάδων και ύστερα δημόσιας, ήταν η συγγραφή ενός κειμένου. Ενός κειμένου που από την απάντηση στα τρία βασικά ερωτήματα "οργάνωση: γιατί, ποιοι και πως"  ορίζει ένα πολιτικό πλαίσιο και σκιαγραφεί κάποιες κατευθύνσεις για τα υπόλοιπα ζητήματα.

    Το πλαίσιο αυτό είναι κατά την άποψή μας αρκετά ανοιχτό και αφήνει ανοιχτό πεδίο συνδιαμόρφωσης, παράλληλα όμως είναι και αρκετά σαφές. Και αυτό δημιουργεί το δεδομένο πως η πρόταση καθαυτή δεν αφορά το σύνολο του κινήματος, πόσο μάλλον το σύνολο του "χώρου". Με δυο λόγια η πρωτοβουλία μας αφορά τη συγκρότηση μιας πολιτικής οργάνωσης μέσα στο εσωτερικό του αναρχικού κινήματος και "ενταγμένης" σε αυτό και δεν αφορά τη δημιουργία της "μεγάλης οργάνωσης όλων των αναρχικών". Γι’ αυτό και το κάλεσμά αυτό απευθύνεται σε όλα τα αναρχικά πολιτικά σχήματα, αλλά αφορά όσα, όχι μόνο αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως τέτοια, αλλά διακρίνουν και τις πολιτικές συντεταγμένες του κειμένου που αποστέλλουμε και αναγνωρίζουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτές. Και με αυτό το δεδομένο ορίστηκε και η διαδικασία.

    Πριν την όποια "επίσημη" έναρξη ενός οργανωτικού διαλόγου καλούμε σε μία συζήτηση αποτελούμενη από όσα αναρχικά συλλογικά σχήματα επιλέξουν να ανταποκριθούν στο συγκεκριμένο κάλεσμα. Στόχος αυτής της πρώτης συνάντησης είναι, με αφετηρία την πρόταση της πρωτοβουλίας, να προχωρήσουμε σε ένα συγκεκριμένο διάλογο για το ζήτημα της οργάνωσης, χωρίς ο διάλογος να έχει αποφασιστικά χαρακτηριστικά αλλά με τη λογική πως προηγείται ενός άλλου, αποφασιστικού διαλόγου.

    Στο διάλογο αυτό εμείς θέλουμε να αποσαφηνίσουμε την πρότασή μας, να εκφραστούν οι θέσεις των σχημάτων που θα παρευρεθούν πάνω στο ζήτημα, και να διαχειριστούμε από κοινού τις διαφορετικές κωδικοποιήσεις στις απόψεις και τις θέσεις (που είναι λογικό να προκύψουν από την ατελή μορφή της ζύμωσης μέσα στον αναρχικό χώρο πανελλαδικά). Επίσης θα προσπαθήσουμε από κοινού να παράγουμε εκείνο το υλικό που θα επιτρέψει στην κάθε πολιτική αναρχική οντότητα που συμμετέχει, να πάρει μια καθαρή απόφαση εκείνη για το αν θέλει και μπορεί να συμμετέχει στο επόμενο βήμα, που είναι ο "επίσημος" διάλογος για την οικοδόμηση μιας αναρχικής πολιτικής οργάνωσης, ο οποίος εκτιμούμε ότι μπορεί να ξεκινήσει σε γενικές γραμμές περίπου δύο μήνες μετά την πρώτη συζήτηση.  

    Δημοσιοποιούμε λοιπόν το κάλεσμα και το κείμενο μέσω του Indymedia απευθυνόμενοι σε όλα τα αναρχικά συλλογικά σχήματα πανελλαδικά είτε τα γνωρίζουμε είτε όχι. Επιλέξαμε να μη δημοσιοποιήσουμε τον τόπο και την ημερομηνία της συζήτησης αλλά να την κοινοποιήσουμε σε όσα σχήματα εκδηλώσουν ενδιαφέρον γιατί, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, το κάλεσμα δεν είναι "ανοιχτό". Είναι δημόσιο και αφορά όλους όσοι, μέσα στα γενικά πλαίσια του κειμένου που στέλνουμε (και όχι βέβαια υπό τον όρο μιας αυτόματης και κάθετης αποδοχής του), αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα και τις δυνατότητες της πολιτικής οργάνωσης.

    Θεωρήσαμε εύλογο ένα διάστημα 1,5 μήνα, μέχρι τις 5 του Φλεβάρη, από τη δημοσίευση αυτού του καλέσματος, μέσα στο οποίο τα σχήματα που ενδιαφέρονται να παρευρεθούν μπορούν να στείλουν απαντητικό mail για να λάβουν στη συνέχεια τις λεπτομέρειες της εκδήλωσης.



Συντροφικά

Αναρχική συλλογικότητα Καθ’οδόν,
Αναρχική συλλογικότητα Κύκλος Της Φωτιάς,
Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση,
Στέκι Αντίπνοια.

παρουσίαση του βιβλίου "καταστροφή του κεφαλαίου και γενικευμένη αυτοδιαχείριση" του Α. Μπονάνο

εισαγωγή και επίμετρο α'
Χρήστου Στρατηγόπουλου
επίμετρο β'
Πολύκαρπου Γεωργιάδη

Γιάννενα, Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012, 20:00

εργατικό κέντρο Ιωαννίνων

Νομαδολογία: Η μηχανή του πολέμου

 Deleuze & Guattari

Το σκάκι είναι πράγματι πόλεμος, όμως ένας θεσμοποιημένος, κανονικοποιημένος, κωδικοποιημένος πόλεμος, με μέτωπο, μετόπισθεν, μάχες.

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: nomadologia..doc (application/msword)

Από την οπτική γωνία του Κράτους, η πρωτοτυπία του ανθρώπου  που μάχεται στον πόλεμο, η εκκεντρικότητα του, παρουσιάζεται απαραίτητα ως αρνητική μορφή: βλακεία, παραμόρφωση, παραφροσύνη, ανορθοδοξία, σφετερισμός, αμαρτία ... 

"Ποτέ ξανά χωρίς όπλα"

Κείμενο του Χάρη Χατζημιχελάκη
Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: pote_ksana_xoris_oplawmkqbw.pdf (application/pdf)